Guillaume (“Giel”) Eberhard (Maastricht 1879 – Maastricht 1949) was een Limburgs schilder, etser en lithograaf en een van de oprichters van de Limburgse Kunstkring. Eberhard studeerde aanvankelijk aan de Tekenacademie in Antwerpen, waarna hij in 1903 zijn opleiding voortzette aan de Amsterdamse Rijksakademie van Beeldende Kunsten. Op die laatste academie was hij leerling van professor August Allebé en professor Carel Dake. In 1906 vestigde hij zich als zelfstandig kunstenaar in Maastricht. Hij schilderde met name landschappen, portretten en bloemstillevens. Ook maakte hij enkele schilderijen van aquaria, een vrij ongewoon onderwerp. Zijn stijl wordt als impressionistisch omschreven. Eberhard exposeerde zijn werk aanvankelijk regelmatig, zoals bij De Onafhankelijken en het Sint-Lucasgilde. In 1910 richtte hij samen met collegakunstenaars Jan Bakhoven, Herman Gouwe, Rob Graafland, Henri Jonas, J. Van der Kooy, Jos Narinx en Vic Reinders de Limburgse Kunstkring op.
